İnsanı ezmek için,
Ve yok saymak için varlığını,
Üniformalar ve unvanlar,
Ezberi şart cümleler.
Bir papyon bir yelek,
Elimde bir tepsi,
Hoşgeldiniz.
Ben bu dünyaya çorba aşkı ile gelmişim.
Annem adımı bakar mısınız koymuş,
Ama iki parmak ile de söylenir.
İnsan olduğundan daha çok garson.
Yorgun, öfkeli, aşık
Baba, çocuk, korkak,
Olduğundan daha çok garson.
Bütün varlığı silinmiş ayakta garson!
Gece olunca eve gitmeyecekmiş gibi.
Beş cümleden ötesini bilmezmiş gibi.
Bu dünyaya çorbaları, salataları,
Geç kalan siparişleri,
Konuşmaya gelmiş gibi garson.